هر طرف رو کن و تردید نکن سوی منی
باز در چشم‌رس دیده‌ی پرسوی منی
تا ابد گرچه عزیزی ولی از یاد مبر
چشم من باشی در سایه‌ی ابروی منی
در غمم رفته‌ای و در خوشی‌ام آمده‌ای
چه کنم؟ خوی تو این است؛ پرستوی منی
چشم‌بادامی و شیرین و خوش و بانمکی
چینی و تازی و ایرانی و هندوی منی
گوش تا گوش به صحرا بخرام و نهراس
شیرها خاطرشان هست که آهوی منی
مهدی فرجی
